Kodeks zachowania ICCF

Podczas Kongresu ICCF 2015 w Walii dokonano kilku drobnych zmian. 

Nowe przepisy w wersji angielskiej znajdują się poniżej. Wersja polska zaktualizowana o nowe zapisy zostanie przygotowana wkrótce, jak tylko znajdzie się trochę wolnego czasu.

Code of Conduct (obowiązujące od 2016-01-01) – wersja angielska

============

Code of Conduct (obowiązujące od 2014-01-01) – wersja angielska

xxxx=xxxx

Kodeks zachowania ICCF
opublikowany jako załącznik M (Appendix M) do sprawozdania z Kongresu ICCF 2004 w Mumbai, India
(obowiązuje od 01.01.2005)
1. Wstęp oraz ogólne zasady
ICCF, jako władza światowa dla wszystkich form szachowej gry korespondencyjnej, posiada jasno zdefiniowane zasady i cele, które są opisane w jej statucie. W nich mieści się ważna koncepcja, że „ICCF ….. wspiera i promuje bliską współpracę międzynarodową między zawodnikami szachowymi, entuzjastami oraz FIDE, dążąc w ten sposób do rozszerzenia znajomości oraz wzajemnej zgody wśród ludzi na całym świecie ”
W 1984 roku, ICCF przyjęło motto „amici sumus” (jesteśmy przyjaciółmi) i jest to zasadnicza filozofia w ustanawianiu standardów zachowań zawodników, urzędników i federacji członkowskich. Powinno ono dominować we wszystkich relacjach pomiędzy zawodnikami w szachowej grze korespondencyjnej, pomiędzy zawodnikami a sędziami, urzędnikami ICCF oraz w kontaktach międzynarodowych federacji członkowskich. W żadnych okolicznościach niedopuszczalne jest wysyłanie obraźliwych, obscenicznych lub niestosownych wiadomości.
Te wytyczne są po to aby wyjaśnić oczekiwany sposób zachowania oraz zawierają procedury dyscyplinarne i odwoławcze w przypadkach, gdzie zasady i filozofia mogą nie być oczywiste do zastosowania.
2. Wytyczne dla zawodników, kapitanów drużyn
Oczekuje się od zawodników, że będą życzliwi we wszystkich relacjach, niezależnie od tego czy ma to miejsce w partiach granych z przeciwnikami, czy też w relacjach z sędziami, mając na uwadze to, że rozgrywana jest partia, wszyscy sędziowie są ochotnikami i wszyscy starają się promować międzynarodowe więzy przyjaźni oraz sportowego zachowania się.
Zaleca się, aby wymienić życzliwe wiadomości z partnerami na początku partii/ turnieju i taką życzliwą wymianę kontynuować do zakończenia. Chwalebnymi cechami są bycie wspaniałomyślnym po porażce i skromnym po zwycięstwie!
Oczekuje się od zawodników, że będą wybierać posunięcia sami. Niedopuszczalnym zachowaniem jest, aby ktoś inny rozgrywał twoje partie. Cały system rankingowy ICCF oraz system tytułów opiera się na założeniu, że partie są rozgrywane przez zawodników o nazwiskach z list startowych (lub zaakceptowanych zastępców).
Zawodnicy powinni skrupulatnie przestrzegać przepisów gry oraz turniejowych i powinni dbać o zapisywanie lub przesyłanie swoich posunięć jasno, aby uniknąć dwuznaczności. Każdemu posunięciu musi towarzyszyć niezbędna informacja dotycząca zużytego czasu. Każdy zawodnik jest odpowiedzialny za zapewnienie normalnej ciągłości partii. Należy wziąć pod uwagę przestrzeganie przepisów dotyczących powtórzenia, wcześniejszego poinformowania o urlopie, reklamacji przekroczenia czasu itd.
Jakiekolwiek spory lub reklamacje zawodnika muszą być zgłoszone najpierw sędziemu turnieju (za wyjątkiem turniejów drużynowych, gdzie kapitan drużyny jest osobą odpowiedzialną za kontakty). Stan sprawy musi być jasno przedstawiony, zawodnik powinien unikać stwarzania niepotrzebnej wrogości do przeciwnika, nawet jeśli wystąpią spory. W filozofii ICCF nie ma miejsca na obraźliwe uwagi.
Zawsze gdy to możliwe, zawodnicy powinni próbować rozwiązać każdy problem z przeciwnikiem ugodowo i szybko, zanim sprawa zostanie przedstawiona sędziemu (lub kapitanowi drużyny).
Kapitan drużyny jest odpowiedzialny za powiadomienie swoich zawodników, innych kapitanów drużyn oraz sędziego o swoim urlopie lub że nie jest w stanie reprezentować swoich zawodników.
Zawodnik lub cała drużyna może przegrać swoje partie, jeśli kapitan drużyny nie jest w stanie wykonywać swoich obowiązków, szczególnie w sytuacji reklamowania przekroczenia czasu.
Sędzia może zażądać od federacji zastąpienie kapitna drużyny wskutek niewłaściwego zachowania lub niezdolności do wykonywania swoich obowiązków.
Zawodnicy powinni przeczytać rozdziały tych wytycznych, które obejmują obowiązki innych urzędników, postępowanie w sprawach dyscyplinarnych (oraz kary, które mogą zostać nałożone) a także procedury odwoławcze.
3. Wytyczne dla biur turniejowych/ organizatorów i sędziów
Wszystkie turnieje organizowane (lub zatwierdzone) przez ICCF powinny być zorganizowane zgodnie z zasadami, filozofią oraz przepisami ICCF, włączając stosowne wytyczne.
Powinno się stale pamietać, że “zawodnicy są naszymi klientami” a naszym obowiązkiem jest zaproponować dobrą jakość, uczciwą i szybką obsługę zawodników oraz innych urzędników, którzy również zapewniają obsługę zawodników, np. klasyfikację, kwalifikacje, itd.
Biura turniejowe/ organizatorzy i sędziowie muszą zapewnić skuteczną i terminową obsługę administratora serwera ICCF oraz archiwistów partii, związaną z weryfikacją wyników oraz dostarczeniem wyników zakończonych partii, w sposób określony przez ICCF oraz ich wyższych przełożonych.
Jakkolwiek od sędziów oczekuje się wykazywania inicjatywy w rozwiązywaniu problemów, to powinni oni dokładnie przestrzegać wszystkich przepisów i wytycznych oraz szukać porady u bardziej doświadczonych, jeśli nie są pewni najlepszego sposobu rozwiązania problemu. Zdecydowanie łatwiej jest roziązywać wynikające problemy, jeśli decyzja została dokładnie przemyślana przed podjęciem działań, niż próbować wyjaśniać problem powstały w wyniku pośpiechu lub nieprzemyślanej decyzji, już po jej podjęciu i zakomunikowaniu zawodnikom itd.
4. Wytyczne dla federacji członkowskich
ICCF należy do swoich federacji członkowskich i dlatego wszelka krytyka ICCF jest również krytyką federacji członkowskich oraz ich delegatów. My wszyscy zbiorowo ponosimy odpowiedzialność (co jest nie do podważenia) za zapewnienie wysokiej reputacji oraz autorytetu ICCF, a także jej federacji członkowskich.
Oczywiście, są sytuacje, szczególnie w trudniejszych lub bardziej kontrowersyjnych sprawach, gdzie decyzja jest podejmowana przez kongres ICCF (głosami delegatów), która nie odpowiada poglądowi osoby lub jej federacji narodowej. W takim przypadku właściwym podejściem dla tego delegata (tej federacji członkowskiej) jest wnioskowanie o ponowne rozpatrzenie tej sprawy przez kongres.
ICCF jest organizacją demokratyczną i o większości spraw decyduje kongres poprzez odpowiednie głosowanie delegatów (urzędnicy ICCF nie mają prawa do głosowania) i dlatego decyzje kongresu powinny być zaakceptowane oraz przestrzegane przez wszystkie federacje członkowskie, które działają w sposób odpowiedzialny.
5. Postępowanie dyscyplinarne (i kary)
Wszystkie wysiłki powinny być skierowane tak, aby uniknąć sporów oraz wszczęcia tych postępowań, ale jeśli są one nie do uniknięcia, powinny być one skrupulatnie stosowane przez wszystkich urzędników ICCF, wszystkie biura strefowe oraz federacje członkowskie podczas rozpatrywania spraw międzynarodowych szachów korespondencyjnych.
Rodzaje sankcji dyscyplinarnych:
            i.Pisemne ostrzeżenie – za naruszenie zasad zachowania, niezgodnego ze statutem, zasadami lub przepisami ICCF. Przedłużające się lub powtórne niewłaściwe zachowanie powoduje zastosowanie podpunktu (ii).
           ii.Sankcje dyscyplinarne z nałożeniem kary – za poważne lub powtarzające się łamanie zasad, niezgodnego ze statutem, zasadami lub przepisami ICCF. Kary powinny być nałożone niezwłocznie, a ich wielkość stosowna do powagi wykroczenia.
Należy stosować poniższą skalę kar:
(a) Poważna sprawa dotycząca zachowania, np. milczące/ niedopuszczlne wycofanie się z turnieju, niedopuszczalne lub obraźliwe zachowanie w stosunku do zawodników/ urzędników/ ICCF jako pierwsze wykroczenie – dwuletni zakaz udziału we wszystkich turniejach szachów korespondencyjnych oraz wszelkiej działalności, począwszy od dnia decyzji.
(b) Powtórna poważna sprawa dotycząca zachowania, np. powtórne milczące/ niedopuszczlne wycofanie się z turnieju, powtórne obraźliwe zachowanie w stosunku do zawodników/ urzędników/ ICCF jako pierwsze wykroczenie – pięcioletni zakaz udziału we wszystkich turniejach szachów korespondencyjnych oraz wszelkiej działalności, począwszy od dnia decyzji.
(c) Skandaliczne zachowanie lub kolejna sprawa dotycząca zachowania, np. kradzież, agresywne działanie przeciwko ICCF lub jego urzędnikom, napaść, itd. – dożywotni zakaz udziału we wszystkich turniejach szachów korespondencyjnych oraz wszelkiej działalności. Złożenie wniosku o umorzenie kary jest możliwe po upływie 10 lat.
Podczas rozpatrywania spraw dyscyplinarnych oraz rozważania kar dyscyplinarnych należy zachować ostrożność, aby zapewnić spójność oraz że kary są współmierne do popełnionych „zbrodni”.
We wszystkich przypadkach sankcji dyscyplinarnych, osoba której sprawa dotyczy ma podstawowe prawo do przedstawienia swojego przypadku wraz z argumentacją, zanim decyzja zostanie podjęta przez urzędnika, sędziego lub biuro turniejowe, itd.
W razie podjęcia sankcji dyscyplinarnych, powód musi być podany pisemnie (wraz z kopią do federacji członkowskiej) przez odpowiedzialnego urzędnika a nałożone kary muszą być jasno podane wraz z możliwą procedurą odwoławczą, w razie gdyby otrzymujący nie akceptował decyzji.
ICCF będzie prowadzić bazę danych wszystkich przypadków związanych z rozpatrywaniem sankcji dyscyplinarnych, nałożeniem kar lub stosownymi odwołaniami. To zadanie zostanie powierzone jednemu z urzędników ICCF.
6. Zakres stosowania tych wytycznych
Wszystkie turnieje międzynarodowe organizowane lub zatwierdzone przez ICCF podlegają tym wytycznym, z postępowaniem dyscyplinarnym oraz odwoławczym włącznie. Wnioski od organizatorów turniejów strefowych ICCF oraz federacji członkowskich o zatwierdzenie turniejów pociągają za sobą akceptację tych wytycznych i procedur bez wyjątków.
Jednak istotnym jest zdawać sobie sprawę, że ustalenia te są przeznaczone dla spraw “międzynarodowych” szachów korespondencyjnych i nie są ani „zamiast”, ani związane z zastosowaniem jakichkolwiek sankcji przez federacje członkowskie w sprawach dyscyplinarnych dotyczących turniejów krajowych, członkowstwa krajowego, ani swoich innych przepisów.
Powyższe wytyczne są po to, aby dać jasne podstawy dla zachowania zawodników, urzędników, federacji członkowskich oraz ICCF w ogóle. Filozofia „amici sumus” powinna przenikać ICCF oraz działania wszystkich zawodników i urzędników.
Zostały one przyjęte przez kongres ICCF (Ostrava 2003) ale mogą być dopracowane oraz rozwinięte przez biuro wykonawcze, a zmiany ratyfikowane przez kolejny kongres ICCF, zanim zaczną obowiązywać od 1 stycznia następnego roku po dacie ratyfikacji.
[Tłumaczenie robocze: Mariusz Wojnar, 22.08.2010]
[Ostatnia korekta: 23.08.2010]

Comments are closed.