Archiwa

listopad 2024
P W Ś C P S N
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930  

Licznik odwiedzin

GM Jonathan Penrose zmarł w wieku 88 lat

Jonathan Penrose podczas Olimpiady 1960 w Lipsku [fot.Wikipedia]

Jonathan Penrose (1933-2021)

(ur. 7 października 1933 w Colchester w Anglii, zm. 30 listopada 2021)

angielski szachista, arcymistrz w grze klasycznej oraz korespondencyjnej; w 1971 odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego (4 klasy – OBE) za osiągnięcia w szachach. Urodził się w rodzinie naukowców, którymi byli dziadek, ojciec, brat i siostra. Uzyskał tytuł doktora psychologii. Jego brat, Roger, jest znanym fizykiem i matematykiem oraz laureatem Nagrody Nobla (2020) w dziedzinie fizyki.

W szachy nauczył się grać w wieku 4 lat. W szachy grała cała rodzina Penrose. W wieku 17 lat został już uznany za jednego z najlepiej prosperujących brytyjskich szachistów. W 1950 podzielił 3 miejsce (za Ksawerym Tartakowerem i Arthurem Biguierem, wspólnie z Lotharem Schmidem i Harrym Golombkiem) w Southsea, natomiast w 1963 zajął 4 miejsce (za Svetozarem Gligoriciem, Levente Lengyelem i Klausem Dargą w turnieju strefowym (eliminacji mistrzostw świata) w Enschede. W latach 1959–1969 10-krotnie zwyciężył w indywidualnych mistrzostwach Wielkiej Brytanii. Pomiędzy 1952 a 1974 9 razy uczestniczył w szachowych olimpiadach (w tym 4 razy na 1 szachownicy), w latach 1962 i 1968 zdobywając dwa srebrne medale za indywidualne wyniki (oba na 1 szachownicy). Największy sukces w pojedynczej partii odniósł podczas olimpiady w 1960 w Lipsku, pokonując Michaiła Tala, dla którego była to pierwsza porażka od zdobycia tytułu mistrza świata.

W 1983 otrzymał tytuł arcymistrza gry korespondencyjnej, natomiast w 1998 Międzynarodowa Federacja Szachowa przyznała mu honorowy tytuł arcymistrza w grze klasycznej.

Również w 1998 roku zdobył brązowy medal 13 Mistrzostw Świata w szachach korespondencyjnych.

Reprezentował Anglię z wielkim sukcesem na olimpiadach ICCF. Zdobył 6 z 9 dla Anglii w finale 10 Olimpiady ICCF (1987-1995) (na 1 szachownicy), co pozwoliło Anglii zająć drugie miejsce, tuż za Związkiem Radzieckim. To najlepszy jak dotąd występ Anglii w olimpiadzie ICCF.

Najwyższy ranking ICCF: 2724 (1993), w czołówce światowej (TOP 5) utrzymywał się przez ponad 14 (!) lat, 6-krotnie przewodził liście rankingowej (zobacz artykuł dotyczący historii systemu rankingowego ICCF).

Comments are closed.