Komisja Szachów Korespondencyjnych PZSzach zorganizowała Memoriał Mariana Braczko (pamięci zmarłego w 2015 roku byłego Mistrza Polski), turniej za zaproszeniami, jedyny w swoim rodzaju, bo gromadzący 11 dotychczasowych mistrzów Polski w szachach korespondencyjnych i mający jednocześnie charakter Superpucharu Mistrzów Polski. Ranking średni wynosi 2434, co odpowiada 8 kategorii.
Warto podkreślić, że turniej o takim charakterze jest zupełnie unikatowy w skali światowej – do tej pory nie było turniejów gromadzących na starcie samych mistrzów danego kraju. Turniej zostanie rozegrany na serwerze ICCF z zaliczeniem do oceny rankingowej i wystartuje oficjalnie 2016-03-30.
Ponadto turniej ten uświetnia 90 rocznicę powstania PZSzach, co pięknie się zbiega z rocznikiem Mariana Braczko. Turniej sędziuje IA Józef Lubas, który był z Marianem w bliskim kontakcie.
Sędzia drugiej instancji: IA Mariusz Wojnar
Lista uczestników:
Mistrz Polski | Lata | Tyt | Zawodnik | Wiek | Rank |
---|---|---|---|---|---|
38 | 1995-1997 | GM | Pierzak, Rafael | 43 | 2501 |
40 | 1998-1999 | Gronkowski, Dariusz | 2378 | ||
41 | 1998-1999 | SIM | Jędrzejowski, Maciej | 51 | 2509 |
45 | 2002-2003 | IM | Krzyżanowski, Antoni | 59 | 2359 |
46 | 2003-2004 | SIM | Kozłowski, Waldemar | 66 | 2436 |
55 | 2012-2013 | ||||
47 | 2004-2006 | SIM | Baranowski, Tadeusz | 68 | 2351 |
51 | 2008-2009 | IM | Sławiński, Tomasz | 42 | 2389 |
52 | 2009-2011 | GM | Szczepański, Zbigniew | 59 | 2505 |
53 | 2010-2013 | SIM | Dźwikowski, Adam | 48 | 2463 |
54 | 2011-2012 | SIM | Staniszewski, Jerzy | 61 | 2412 |
56 | 2013-2014 | SIM | Krzyżanowski, Wojciech | 46 | 2469 |
Rśr | 2434 | ||||
Potencjalna kategoria | 8 |
W turnieju przewidziano atrakcyjne nagrody finansowe (I–2000 zł, II–1400 zł, III–800 zł, IV–500 zł, V–300 zł). W razie równej ilości punktów nagrody są dzielone.
Zapowiada się bardzo interesująca rywalizacja!
=======
Marian Braczko (1926-2015)
(syn Czesława i Genowefy, ur. 1926-07-20 w majątku Niewiarowo w powiecie Białostockim, zm. 2015-10-07 w Warszawie)
Wcześnie, bo jako 13-letni chłopiec stracił oboje rodziców, którzy zostali aresztowani przez sowietów zaraz po ich wkroczeniu do Polski we wrześniu 1939 r. Mimo wieloletnich poszukiwań nie udało się ustalić ich dalszych losów. Po wojnie ukończył studia w Szkole Głównej Handlowej i pozostał w Warszawie. Tu założył rodzinę i pracował. Najpierw w Głównym Urzędzie Statystycznym, później w Ministerstwie Finansów.
Był wielkim patriotą, interesował się bardzo historią Polski, a szczególnie, zapewne w związku z losami własnej rodziny, historią tysięcy Polaków wywiezionych i pomordowanych przez reżim sowiecki, prześladowanych przez reżim komunistyczny. Stąd też jego społeczna działalność – w latach 90-tych, jako pracownik społeczny Archiwum Wschodniego, odwiedzał rodziny osób wywiezionych do ZSRR i pomagał w tworzeniu ich ewidencji.
Był wieloletnim członkiem Polskiego Towarzystwa Ziemiańskiego.
Jego pasją były szachy, a szczególnie szachy korespondencyjne. W tej dyscyplinie zdobył tytuł Mistrza Polski w 6. edycji rozgrywanej w latach 1963-1965, był też srebrnym medalistą w 2. edycji rozgrywanej w latach 1958-1960 oraz brązowym medalistą w 9. edycji rozgrywanej w latach 1966-1967, a w roku 1983 uzyskał tytuł mistrza międzynarodowego w szachach korespondencyjnych. W finale 52 Mistrzostw Europy rozgrywanych w latach 1994-1998 zajął 7. miejsce.
Przez wiele lat był również sędzią szachowym i wiceprezesem Polskiego Związku Szachowego. Był także wieloletnim wiceprezesem KSzGK, a jego domeną były korespondencyjne turnieje krajowe. Z tej racji znany był licznym rzeszom przyjaciół tej szlachetnej dziedziny naszego szachowego życia. Jego, jak i wielu z nas, credo brzmiało „Nie zwycięstwo – lecz udział”.
Notka została opracowana na podstawie informacji archiwalnych Komisji Szachów Korespondencyjnych PZSzach oraz wspomnień p. Adama Frysiaka.