Archiwa

październik 2024
P W Ś C P S N
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031  

Licznik odwiedzin

Superpuchar Mistrzów Polski – Memoriał Mariana Braczko – uruchomiony!

Komisja Szachów Korespondencyjnych PZSzach zorganizowała Memoriał Mariana Braczko (pamięci zmarłego w 2015 roku byłego Mistrza Polski), turniej za zaproszeniami, jedyny w swoim rodzaju, bo gromadzący 11 dotychczasowych mistrzów Polski w szachach korespondencyjnych i mający jednocześnie charakter Superpucharu Mistrzów Polski. Ranking średni wynosi 2434, co odpowiada 8 kategorii.

Warto podkreślić, że turniej o takim charakterze jest zupełnie unikatowy w skali światowej – do tej pory nie było turniejów gromadzących na starcie samych mistrzów danego kraju. Turniej zostanie rozegrany na serwerze ICCF z zaliczeniem do oceny rankingowej i wystartuje oficjalnie 2016-03-30.

Ponadto turniej ten uświetnia 90 rocznicę powstania PZSzach, co pięknie się zbiega z rocznikiem Mariana Braczko. Turniej sędziuje IA Józef Lubas, który był z Marianem w bliskim kontakcie.

Sędzia drugiej instancji: IA Mariusz Wojnar

Lista uczestników:

Mistrz Polski Lata Tyt Zawodnik Wiek Rank
38 1995-1997 GM Pierzak, Rafael 43 2501
40 1998-1999 Gronkowski, Dariusz 2378
41 1998-1999 SIM Jędrzejowski, Maciej 51 2509
45 2002-2003 IM Krzyżanowski, Antoni 59 2359
46 2003-2004 SIM Kozłowski, Waldemar 66 2436
55 2012-2013
47 2004-2006 SIM Baranowski, Tadeusz 68 2351
51 2008-2009 IM Sławiński, Tomasz 42 2389
52 2009-2011 GM Szczepański, Zbigniew 59 2505
53 2010-2013 SIM Dźwikowski, Adam 48 2463
54 2011-2012 SIM Staniszewski, Jerzy 61 2412
56 2013-2014 SIM Krzyżanowski, Wojciech 46 2469
Rśr 2434
Potencjalna kategoria 8

W turnieju przewidziano atrakcyjne nagrody finansowe (I–2000 zł, II–1400 zł, III–800 zł, IV–500 zł, V–300 zł). W razie równej ilości punktów nagrody są dzielone.

Zapowiada się bardzo interesująca rywalizacja!

=======

Marian Braczko (1926-2015)

(syn Czesława i Genowefy, ur. 1926-07-20 w majątku Niewiarowo w powiecie Białostockim, zm. 2015-10-07 w Warszawie)

Wcześnie, bo jako 13-letni chłopiec stracił oboje rodziców, którzy zostali aresztowani przez sowietów zaraz po ich wkroczeniu do Polski we wrześniu 1939 r. Mimo wieloletnich poszukiwań nie udało się ustalić ich dalszych losów. Po wojnie ukończył studia w Szkole Głównej Handlowej i pozostał w Warszawie. Tu założył rodzinę i pracował. Najpierw w Głównym Urzędzie Statystycznym, później w Ministerstwie Finansów.

Był wielkim patriotą, interesował się bardzo historią Polski, a szczególnie, zapewne w związku z losami własnej rodziny, historią tysięcy Polaków wywiezionych i pomordowanych przez reżim sowiecki, prześladowanych przez reżim komunistyczny. Stąd też jego społeczna działalność – w latach 90-tych, jako pracownik społeczny Archiwum Wschodniego, odwiedzał rodziny osób wywiezionych do ZSRR i pomagał w tworzeniu ich ewidencji.

Był wieloletnim członkiem Polskiego Towarzystwa Ziemiańskiego.

Jego pasją były szachy, a szczególnie szachy korespondencyjne. W tej dyscyplinie zdobył tytuł Mistrza Polski w 6. edycji rozgrywanej w latach 1963-1965, był też srebrnym medalistą w 2. edycji rozgrywanej w latach 1958-1960 oraz brązowym medalistą w 9. edycji rozgrywanej w latach 1966-1967, a w roku 1983 uzyskał tytuł mistrza międzynarodowego w szachach korespondencyjnych. W finale 52 Mistrzostw Europy rozgrywanych w latach 1994-1998 zajął 7. miejsce.

Przez wiele lat był również sędzią szachowym i wiceprezesem Polskiego Związku Szachowego. Był także wieloletnim wiceprezesem KSzGK, a jego domeną były korespondencyjne turnieje krajowe. Z tej racji znany był licznym rzeszom przyjaciół tej szlachetnej dziedziny naszego szachowego życia. Jego, jak i wielu z nas, credo brzmiało „Nie zwycięstwo – lecz udział”.

Notka została opracowana na podstawie informacji archiwalnych Komisji Szachów Korespondencyjnych PZSzach oraz wspomnień p. Adama Frysiaka.

Comments are closed.