Z głębokim żalem informujemy, że w dniu 17.10.2024 odszedł od nas Tadeusz Szafraniec.
Smutną wiadomość ze Śląska przekazał jego syn Tomasz. Zaskoczyła mnie ona, gdyż jeszcze dzień wcześniej rozmawiałem z Tadeuszem o szachach. Szachy były jego wielką pasją, myślał o nich do końca swoich chwil.
Poniżej jego krótki życiorys, w tym osiągnięcia, opracowane na podstawie informacji dostępnych na portalach internetowych oraz własnych.
Mariusz Wojnar,
Przewodniczący Komisji Szachów Korespondencyjnych Polskiego Związku Szachowego
=============
Tadeusz Szafraniec (*25.08.1952 †17.10.2024)
– inż. budownictwa, długoletni pracownik Katowickich Wodociągów; za swoje osiągnięcia odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2017); polski szachista (w grze bezpośredniej jak i korespondencyjnej), sędzia i działacz sportowy, autor książek szachowych; żonaty, miał dwójkę dzieci.
Szachowa biografia
W szachy grał od młodości. Tadeusz tak wspomina swoje początki:
Poznawałem grę w szachy jako małe dziecko, obserwując jak zmagają się mój ojciec z wujkiem. „Poległe” piony i figury układałem obok szachownicy. Z biegiem upływu lat i ja próbowałem swoich sił, w partiach z wujkiem. Były to specyficzne gry. W dużo lepszych lub wręcz wygranych pozycjach wujek Jerzy odwracał szachownicę. Nie zawsze jednak udawało mi się takie pozycje wygrać. („Ciekawostki nie tylko szachowe”, s.50 6.Moje początki)
Jego pierwszym klubem były „Szombierki” Bytom. W grze bezpośredniej posiadał tytuł kandydata na mistrza, który otrzymał w 1989 roku. Największe sportowe sukcesy osiągnął w grze korespondencyjnej, z których najważniejszym było zdobycie tytułu indywidualnego wicemistrza Europy (1999, 57. finał). Oprócz tego był indywidualnym mistrzem Polski (2004), dwukrotnym wicemistrzem (1997, 1999), jak również pięciokrotnym medalistą Drużynowych Mistrzostw Polski: dwukrotnie złotym (2003, 2005), dwukrotnie srebrnym (2000, 2007) oraz brązowym (1998). W finale 13 Olimpiady szachowej ICCF (2004–2009) grał na 5. szachownicy i był kapitanem polskiej drużyny, zdobywając brązowy medal.
W 1999 otrzymał tytuł mistrza międzynarodowego ICCF, a w 2005 tytuł starszego mistrza międzynarodowego ICCF. Najwyższy ranking w szachach korespondencyjnych osiągnął na liście 2004/1, notowany był wówczas z wynikiem 2503 punktów.
Jako działacz był kierownikiem sekcji szachowej w MDK „Szopienice”, współzałożycielem i prezesem (2000–2019) Klubu Szachowego „HETMAN” w Katowicach – klubu, który wielokrotnie zdobywał medale w zawodach rangi mistrzostw Polski, m.in. w:
- Drużynowych Mistrzostwach Polski (9x złote – 2007, 2008, 2010, 2013, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019; 5x srebrne – 2009, 2011, 2012, 2014, 2020),
- Drużynowych Mistrzostwach Polski w szachach błyskawicznych (5x złote – 2007, 2008, 2009, 2010, 2017; 3x srebrne – 2011, 2013, 2016),
- Drużynowych Mistrzostwach Polski w szachach błyskawicznych kobiet (złoty – 2011),
- Drużynowych Mistrzostwach Polski Juniorów (złoty – 2018; srebrne – 2014, 2016; brązowy – 2017).
- Hetman Katowice został 2-krotnie wyróżniony przez PZSzach statuetką „Hetmana”, będąc tym samym najlepszym klubem w Polsce. Ponadto indywidualnie członkowie klubu otrzymali 12 statuetek.
Posiadał uprawnienia instruktora szachowego oraz sędziego klasy państwowej. Przez kilka kadencji był członkiem Kolegium Sędziów Śląskiego Związku Szachowego, jak również pełnił funkcję Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej Śląskiego Związku Szachowego (przez dwie kadencje). Za swoją działalność szachową został wyróżniony Złotą, Srebrną i Brązową Odznaką Honorową Polskiego Związku Szachowego, jak również tytułem Honorowego Członka Śląskiego Związku Szachowego. W 2024 wyróżniony został pamiątkowym medalem 100-lecia ŚlZSzach.
Zawodowo był członkiem Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa (nr członkowski SWK/BO/0276/03) oraz Śląskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa (nr członkowski SLK/IS/6916/01). Za swoje osiągnięcia został odznaczony Złotym (2017), Srebrnym i Brązowym Krzyżem Zasługi.
Wybrane publikacje szachowe
Autor i wydawca książek szachowych:
- Droga na szachowy szczyt, Historia i ludzie Klubu Szachowego „Hetman” w Katowicach, Katowice, 2019, ISBN 978-83-940667-2-7 (752 strony)
- W pogoni za drewnianym królem, Sz@chy korespondencyjne w K.Sz. „Hetman” Katowice, Katowice, grudzień 2021, ISBN 978-83-963374-0-5 (384 strony)
- Ciekawostki nie tylko szachowe, Katowice, marzec 2024, ISBN 978-83-963374-1-2 (335 stron)
- 100-lecie Śląskiego Związku Szachowego, Katowice, 27.04.2024, ISBN 978-83-963374-2-9 (265 stron)
====
Wybrane sukcesy w grze korespondencyjnej
Indywidualnie:
- Mistrzostwa Europy w szachach korespondencyjnych (1 medal)
- srebrny (1996–2000, 57. finał)
- Mistrzostwa Polski w szachach korespondencyjnych (3 medale)
Drużynowo:
- Olimpiady ICCF (1 medal)
- 3 miejsce (brązowy medal) – finał 13 Olimpiady ICCF (2004-2009) (grał na 5. szachownicy z wynikiem 5/10, był też kapitanem drużyny)
- 2 miejsce i awans do finału – eliminacje 19 Olimpiady ICCF (2011-2017) (grał na 2. szachownicy z wynikiem 6½/14, był też kapitanem drużyny)
- 7 miejsce – eliminacje 20 Olimpiady ICCF (2012-2016) (grał na 4. szachownicy z wynikiem 5/8)
- Drużynowe Mistrzostwa Polski w szachach korespondencyjnych (5 medali)
- 2 złote
- 2 srebrne
- brązowy
- 12. finał (1997–1998) (grał na 4. szachownicy w drużynie Śląsk – Piekary Śląskie z wynikiem 6½/10)
- Inne turnieje
- 2 miejsce (srebrny medal) – 7th Baltic Sea (1997-2002) (grał na 2. szachownicy w drużynie Poland-1 z wynikiem 7/14)
===
Ranking ICCF
Najwyższy ranking w karierze
- szachy korespondencyjne – 2503 (2004/1)
===
Śp. TADEUSZ SZAFRANIEC
25.08.1952 – 17.10.2024, Wiek: 72 lata
- Data pogrzebu: 23.10.2024
- Msza Święta: 23.10.2024 o godz. 10:00 Kościół pw.św.Antoniego w Dąbrówce Małej Katowice, ul. Aleja Niepodległości 4
- Wyprowadzenie do grobu o godz. 10:45
- Cmentarz: Cmentarz parafialny w Katowicach-Dąbrówce Małej Katowice, ul. Le Ronda
===